Pagina's

Nultollerantie tegen bonen

Compleet ongewild kon men niet naast de recente golf van gehavende figuren. Naast handelaars en juristen spreekt het vanzelf dat ook de media-gebruiker niet ontsnapt aan de lijst der gekwetsten.



Voor wie zou twijfelen, de bijgevoegde foto is recent en compleet zonder trucage. Er is ook geen enkel poging gedaan om zielig te lijken of iets in scene gezet. Deze garantie heeft men niet bij andere voorvallen en is qua achtergrond dan zelfs zwaar te betwijfelen.

De feiten dateren van vrijdagnacht om 2 uur in de morgen op de grens van Borgerhout en Berchem. Dit is wel een gekend drugsgebied. Ik zelf kende het toch al toen ik nog een iets knappere tiener was, daarvoor wist ik niet wat drugs was. Maar deze geweldpleging is niet gepleegd door enige aan drug gerelateerde persoon. De dader was ook geen verontwaardigde aanhanger van enige religie, die zijn er ook overvloedig aanwezig van diverse pluimage. De dader was zelfs geen strijder op staatsbevel als politie. Kandidaten zouden er anders genoeg zijn en aan mijn lieftallige verschijning ed zal het ook niet liggen.

Als illustratie van de gevaarlijkheid van dit gebied wil ik zeker verwijzen naar de feiten van 12 mei 1999. Toen viel er op dezelfde grens, nog ietsje verder van de Grote Markt reeds een dode, nl mijn broer Wilfried Paulus. Deze dode was zeker ook drugs gerelateerd. De getuigenis van zijn eigen dochter (8 jaar toen) vermelde dat het hele gebeuren startte toen hij haar poogde weg te halen uit een plaats waar men drugs verhandelde. (bron PV politieverhoor)

Maar zoals zowel lijkschouwer als rechter al oordeelde is de moord toen ook niet gepleegd door enig iemand in relatie tot dit gebeuren. De moordenaar zat en zit nog altijd in het politiebureau een kleine km verder. Deze misdaad is natuurlijk niet eens degelijk onderzocht laat staan door enige rechter bekeken. Men sluit immers toch geen geweldpleger en zelfs moordende mensen op die een dwang en haat regime in stand houden.

Maar terug naar de huidige tijd. De drugshandel is er dus nog altijd even bloeiend als 10 of 30 jaar terug.  De straten zijn hier en daar heraangelegd maar zelden echt beter. De drankgelegenheden mogen geen rokers meer toelaten, maar dat is hun toch geen zorg. Wat zeker minder vernomen wordt is het voorkomen van moordende politie. Maar hun noeste werk van zedelijkheid op dringen wordt nu wel stelselmatig overgenomen door een officieuze militie gekend als zedenpolitie. Dit is zeker geen vooruitgang. Of politie iets verbeterd is is al niet erg zeker, men kan het hopen. Maar deze vervangen door een ongecontroleerde zelfs onbeschreven zedenpolitie is zeker geen verbetering.

Het agressie gedrag van deze groep is zeker niet meer beperkt dan een politiewerking (en dat is al niet veel) Zoals het recente nieuws al aan toonde is mensen neersteken en ineen trappen al gedoogde praktijken. Zaken waar men bij reguliere politie zich niet eens aan waagt. Nog recenter blijkt dat deze groep ook controle heeft over alle niveaus van rechtspleging. De term zedenpolitie is dus ietwat misleidend, het is niet enkel (zeden)politie maar ook wetgever, rechter, advocaat en beul. Kortom het is zeden-dwang in een complete structuur.

Een tweede factor wat dit ongezonder maakt is dat de werking in tegenstelling tot politie op geen enkel officieel of anders beschreven instituut slaat.  Politie en aanverwanten kennen een hele wet en regelgeving die hun taken, werking en vorm omschrijven. Dit is geen garantie tegen misbruiken maar maakt dat men duidelijk weet om wat het gaat. Een zedenpolitie daarentegen steunt wel op geschreven tekst van goed en kwaad. De bron wordt dan zelfs snel een hogere macht dan een Koning of ander politiek ideaal en God genoemd. Maar de meest voorname stukken zijn zowat dezelfde perverse en corrupte figuren. 

Het verschil zit echter in de uitvoering, politie en recht zijn normaliter plichtig aan de wetgever en zo hoopt men het democratisch te controleren.  Er zijn zeker gevaren en nadelen hieraan. Het systeem is maar zo sterk als de wetgever humaan of democratisch is. Een psychopathische tiran als wetgever maakt hiervan een moordmachine. Een democratie is zeker beter maar geen automatische garantie op menselijkheid. Een politie/recht zonder wetgever evolueert echter steeds naar een tirannieke versie.  In extremis krijgt men hiermee een militaire tirannie wat zeker genoeg gekend is. Maar ook meer beperktere vrije politie/recht is een pest van geweld, misbruiken en onmenselijkheid. Onze magistraten dromen vandaag al van een geweld waar Napoleon nog verbaasd van zou zijn. Zij spreken openlijk van invoeren van slavernij en gezinscontrole waar Stalin gebloosd van had. En vrije politie heeft ook al zijn onwaarde aangetoond met foltering, verkrachting en moord.

Maar het kan nog erger als men de zogenaamde vrijheid nog verder zet en de gehele structuur zelfs vrij maakt van het beklemmende harnas. Men speelt dan wel een legale bescherming kwijt maar is door niets meer beperkt in doen, laten en zijn. Het maakt vooral ook moeilijker om het instituut zelf voor zijn wandaden aansprakelijk te stellen. Schiet politieman X een burger dood, dan is het hele politieapparaat verantwoordelijk. Men zal het verbloemen, verbergen en zo meer, daar is zelfs een wettelijk harnas voor gesmeed. Maar er is wel een beperking in doen die voorkomt dat men ongelimiteerd kan verder doen. Bij een instituut zonder regels, de zedenpolitie dus, is er echter geen beperking op wat toelaatbaar is. Er is enige beperking van regels die gelden voor iedereen, maar op basis van het heilige wordt elke daad goed.

Als antwoord dient men het begrip vrijheid beter te begrijpen. Een vrijheid van instituten, geweldplegers, zeden dictaten enz is geen goede vrijheid, zelfs doorslecht. Vrijheid is enkel waardevol als het om mensen en menselijkheid gaat niet als het om de vrijheid van het opleggen van zeden gaat. Een vaststelling die zo gemakkelijk is als een blik bonen klaarmaken maar de gevolgen kan men evenmin goed bevatten al is het helemaal niet zo moeilijk.

Een tweede factor is een opheffen van taboes. Geen opheffing om perversie of andere onmenselijkheid te promoten. Dat zin taboes pervers doorbreken om de zelfzucht. Waar het om gaat zijn die dingen durven benoemen en beschrijven die tegen de zogenaamde goede zeden gaan. W is dronkaard, druggebruiker en heeft seks als een konijn. Schuldig door eigenwaan dus aan zich te laten vermoorden.  Het taboe doorbreken houdt in dat W toch een mens is en die mag men niet vermoorden.

Nu blijft de vraag nog welke absolute boosdoener nu de verslaggever aanviel? Het waren de bonen. 
Die geven zoals algemeen geweten vreselijke onzedige en pijnlijke gedragingen en dan wilt de grond niet open gaan.